راهنمای مبتدیان برای مشتقات کریپتو

معاملات آتی کریپتو به مکانیسم‌های مرجع قیمت خاصی متکی هستند که برای نحوه عملکرد این ابزارها ضروری هستند. آنچه هر معامله‌گری باید بداند:

دو نوع اصلی از قیمت‌های مرجع وجود دارد که با آنها مواجه خواهید شد: آخرین قیمت و قیمت علامت‌گذاری شده.

برخی از پلتفرم‌های معاملاتی به کاربران این امکان را می‌دهند که یک قیمت مرجع را به عنوان شرط شروع برای سفارشات حد سود و حد ضرر (TP/SL) خود انتخاب کنند.

هدف این مکانیزم، کمک به محافظت از معامله‌گران در برابر تفاوت‌های قابل توجه قیمت در پلتفرم‌های مختلف است و امکان معامله‌ی مطمئن‌تر و پایدارتر را در یک صرافی واحد فراهم می‌کند.

قیمت‌های مرجع - به ویژه قیمت مارک - نقش مهمی در تعیین ارزش موقعیت‌های باز و شروع تسویه حساب‌ها دارند. درک نحوه عملکرد آنها برای مدیریت مؤثر ریسک مهم است.

اگر در زمینه قراردادهای آتی تازه‌کار هستید، تا زمانی که سازوکار آنها را کاملاً درک نکرده‌اید، از معامله آنها خودداری کنید. یک اشتباه کوچک در استفاده از اهرم می‌تواند منجر به از دست رفتن کل سرمایه شما شود.

آخرین قیمت در مقابل قیمت مارک

همانطور که قبلاً اشاره شد، چندین قیمت مرجع نقش محوری در اجرا و مدیریت قراردادهای آتی ایفا می‌کنند:

آخرین قیمت به جدیدترین قیمت معامله ابزاری که در آن پلتفرم خاص معامله می‌کنید، اشاره دارد.

قیمت بازار، تخمینی از ارزش منصفانه دارایی را در یک لحظه معین نشان می‌دهد. این یک مقدار نظری است که با استفاده از روشی محاسبه می‌شود که ممکن است در پلتفرم‌های مختلف متفاوت باشد. از همه مهمتر، از آن برای تعیین الزامات مارجین، فعال کردن نقدینگی و ارزیابی تمام پوزیشن‌های باز استفاده می‌شود.

توضیح آخرین قیمت

آخرین قیمت (یا آخرین قیمت معامله شده) به جدیدترین قیمت معامله یک ابزار معاملاتی در پلتفرمی که شما در آن معامله خود را انجام می‌دهید، اشاره دارد.

اگرچه آخرین قیمت بازار را نشان می‌دهد، اما آخرین قیمت می‌تواند در صرافی‌های مختلف برای یک دارایی یکسان متفاوت باشد. از آنجایی که از لحاظ تئوری، یک معامله‌گر بزرگ می‌تواند قیمت را در یک پلتفرم واحد دستکاری کند، از آخرین قیمت برای تعیین انحلال استفاده نمی‌شود. این نقش برای مارک پرایس محفوظ است (که جداگانه توضیح داده خواهد شد).

آخرین قیمت در درجه اول برای محاسبه سود و زیان تحقق یافته استفاده می‌شود.

برای مثال، شما در حال معامله مشتقات بیت کوین در یک صرافی ارز دیجیتال هستید و آخرین معامله با قیمت ۱۰۰۰۰۰ دلارانجام شده است. در این حالت، آخرین قیمت ۱۰۰۰۰۰ دلاراست. این مقدار نشان دهنده آخرین فعالیت معاملاتی برای این قرارداد آتی خاص در آن پلتفرم است.

اگر شما همان محصول آتی را در یک صرافی دیگر معامله می‌کردید، آخرین قیمت بر اساس آخرین معامله انجام شده در آنجا محاسبه می‌شد.

بسیاری از معامله‌گران ارزهای دیجیتال، آخرین قیمت را به عنوان شرط شروع سفارشات خود انتخاب می‌کنند. این رویکرد به سفارشات و تحلیل‌های تکنیکال اجازه می‌دهد تا مستقیماً با نمودار قیمت پلتفرم مورد استفاده هماهنگ شوند.

علاوه بر این، استفاده از آخرین قیمت تضمین می‌کند که وقتی بازار به سطح ورود یا خروج مورد نظر معامله‌گر می‌رسد، سفارش اجرا می‌شود - صرف نظر از تفاوت‌های قیمت موقتی که ممکن است در آن لحظه بین صرافی‌ها وجود داشته باشد.

توضیح قیمت مارک

شاخص قیمت بازار (Mark Price ) برای تخمین ارزش منصفانه و عینی یک قرارداد آتی با جمع‌آوری و وزن‌دهی داده‌ها از منابع خارجی متعدد طراحی شده است.

فرمول دقیق محاسبه قیمت بازار (Mark Price) بسته به پلتفرم متفاوت است، اما معمولاً عناصری مانند قیمت شاخص (ترکیبی از قیمت‌های بازار لحظه‌ای) و قیمت مبنا (Basis) (تفاوت بین قیمت‌های آتی و لحظه‌ای) را در بر می‌گیرد.

در نتیجه، قیمت مارک، قیمتی نیست که مستقیماً معامله شود؛ بلکه یک ارزش نظری است. سود و زیان تحقق نیافته در معاملات آتی بر اساس تفاوت بین قیمت بازار و قیمت ورودی معامله‌گر محاسبه می‌شود.

برای مثال، فرض کنید شما در حال معامله مشتقات بیت کوین هستید و قیمت بیت کوین به سرعت شروع به کاهش می‌کند. در طول این جابجایی، ممکن است اختلاف موقتی بین آخرین قیمت روی پلتفرم خود و قیمت فعلی مشاهده کنید. این واگرایی اغلب در دوره‌های نوسانات بالا به دلیل تفاوت در نقدینگی، رفتار معاملاتی و تجمیع داده‌ها در بازارها رخ می‌دهد.

اگر آخرین قیمت در صرافی شما برای مدت کوتاهی از قیمت علامت‌گذاری شده پایین‌تر بیاید، تأثیر آن بر موقعیت شما بستگی به این دارد که کدام قیمت مرجع را برای فعال کردن دستوراتی مانند حد ضرر یا حد سود انتخاب کرده‌اید.

روش محاسبه‌ی قیمت مارک، آن را در برابر دستکاری‌های کوتاه‌مدت بازار و نوسانات شدید ناشی از سفارش‌های بزرگ یا بازارهای غیرنقدشونده، مقاوم‌تر می‌کند.

از آنجا که از قیمت مارک برای تعیین نقدینگی و الزامات مارجین استفاده می‌شود، طراحی چند منبعی آن به محافظت از معامله‌گران در برابر افزایش یا سقوط مصنوعی قیمت محدود به یک پلتفرم واحد کمک می‌کند.

چه زمانی از آخرین قیمت یا قیمت علامت گذاری شده استفاده کنیم؟

انتخاب اینکه از کدام مرجع قیمت برای فعال کردن سفارش‌ها استفاده شود، نیاز به بررسی دقیق دارد و به استراتژی معاملاتی، شرایط پلتفرم و میزان ریسک‌پذیری شما بستگی دارد.

در اکثر صرافی‌های متمرکز بزرگ و نقدشونده، اختلاف بین آخرین قیمت (Last Price) و قیمت بازار (Mark Price) اغلب کوچک و موقتی است. با این حال، در برخی از محیط‌های بازار - مانند دوره‌های نقدینگی کم یا نوسانات بالا - انتخاب قیمت مرجع اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. معامله‌گران باید ارزیابی کنند که کدام معیار با نیازهای اجرایی و مدیریت ریسک آنها مطابقت بیشتری دارد.

استفاده از آخرین قیمت ممکن است منجر به اجرای معاملات نزدیک‌تر به قیمت قابل مشاهده بازار شود، که در بازارهای نقدشونده مفید است. برای مثال، یک سفارش حد سود که با استفاده از آخرین قیمت برای سولانا (SOL) با قیمت ۱۰۰ دلار تعیین شده است، معمولاً در صرافی شما در حدود آن سطح فعال می‌شود. در مقابل، استفاده از قیمت بازار ممکن است منجر به مقادیر اجرایی کمی متفاوت شود، زیرا این قیمت نشان‌دهنده یک تخمین ارزش منصفانه ترکیبی است و نه جدیدترین معامله. با این حال، قیمت مارک می‌تواند در پلتفرم‌هایی با نقدینگی ضعیف‌تر یا در طول حرکات غیرعادی قیمت، محافظت معناداری ارائه دهد، زیرا به جای آخرین قیمت معامله شده یک صرافی، به داده‌های خارجی تجمیع شده متکی است.

یکی از ریسک‌های اصلی استفاده از آخرین قیمت برای سفارش‌های حد ضرر، عدم تطابق احتمالی با قیمت بازار است که معمولاً برای تسویه حساب استفاده می‌شود. اگر قیمت علامت‌گذاری شده (Mark Price) قبل از اینکه آخرین قیمت، حد ضرر شما را فعال کند، به سطح نقدینگی شما برسد، ممکن است زودتر از موعد تسویه شوید - به خصوص اگر حد ضرر شما بسیار نزدیک به آستانه نقدینگی شما تنظیم شده باشد. بنابراین، تصمیم شما باید نقدینگی قرارداد، میزان معمول انحرافات قیمت، روش‌شناسی پشت قیمت مرجع و ثبات کلی قیمت‌های مرجع در طول چرخه‌های بازار را در نظر بگیرد.

نتیجه‌گیری

درک نقش‌های متمایز آخرین قیمت (Last Price) و قیمت علامت (Mark Price) برای هر کسی که در معاملات آتی ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کند، ضروری است . معامله‌گران باید نقدینگی و رفتار معمول قیمت قراردادهایی را که معامله می‌کنند ارزیابی کنند تا تصمیم بگیرند که آیا آخرین قیمت یا قیمت علامت‌گذاری شده به عنوان محرک سفارشات مناسب‌تر است. درک کامل این مکانیسم‌های قیمت‌گذاری می‌تواند به جلوگیری از تسویه‌های غیرمنتظره، بهبود مدیریت ریسک و محافظت از سرمایه معاملاتی کمک کند.

مطالعه بیشتر

• استراتژی معاملاتی حرفه‌ای ارزهای دیجیتال: از اصول اولیه تا معاملات لحظه‌ای
• بینش بازار: آیا اتریوم به رکوردهای جدید خواهد رسید؟
• ۱۰ اصطلاحی که هر معامله‌گر کریپتو باید بداند