ائتلاف بانک‌های آمریکا علیه Genius Act؛ موج شوک stablecoins بر غول‌های سنتی

یک ائتلاف متشکل از ۵۲ بانک و سازمان آمریکایی، به رهبری American Bankers Association (ABA)، خواستار اصلاح Genius Act شده‌اند و تهدیدهایی برای سیستم بانکی سنتی از بازار رو به رشد stablecoins را دلیل این امر می‌دانند.

کمتر از یک ماه پس از اجرایی شدن Genius Act، یک جنگ غافلگیرکننده در واشنگتن آغاز شده است. در تاریخ ۱۶ اوت، ۵۲ بانک، گروه‌های لابی و سازمان‌های مصرف‌کننده به رهبری American Bankers Association (ABA) نامه‌ای مشترک به کمیته بانکی سنا ارسال کردند و علناً خواستار اصلاح Genius Act شدند. این نامه مشترک مستقیماً به مقررات خاص در Genius Act اشاره دارد و استدلال می‌کند که این مقررات تهدیدی برای سیستم مالی موجود ایالات متحده هستند. پشت این نامه، مبارزه چندجانبه بین نیروهای جدید و قدیمی بر سر قدرت نظارتی، مدل‌های اعتباری و منابع سود نهفته است. بانک‌های سنتی نگران هستند که اجازه اجرای کامل Genius Act در شکل فعلی‌اش، موقعیت اصلی آنها در زنجیره صنعت مالی را تهدید کند.

بررسی زمینه: رشد بازار stablecoins به ارزش تریلیون دلاری

تصویب Genius Act در حالی رخ داد که بازار stablecoins رشد نمایی داشته است. در سه سال گذشته، بازار stablecoins به طور پیوسته رشد کرده و به رکوردهای جدیدی رسیده است. تا تاریخ امروز، ۲۰ اوت ۲۰۲۵، ارزش کل بازار stablecoins به حدود ۳۰۰ میلیارد دلار نزدیک شده است. USDT و USDC بیش از ۸۵ درصد سهم بازار را در اختیار دارند، با ارزش بازاری بیش از ۱۸۰ میلیارد دلار و ۷۰ میلیارد دلار به ترتیب. این ساختار بازار بسیار متمرکز، تأثیر发行‌کنندگان عمده stablecoins یعنی Tether و Circle را قابل توجه می‌کند.

پیش‌بینی‌های بانک استاندارد چارترد و وزیر خزانه‌داری ایالات متحده بنسون و اشمیت نشان می‌دهد که تحت چارچوب نظارتی Genius Act، بازار stablecoins تا پایان سال ۲۰۲۸ به ۲ تریلیون دلار خواهد رسید. رشد انفجاری مورد انتظار نشان می‌دهد که stablecoins در حال تحول نقش از یک “ابزار سفته‌بازی کریپتو” به “خریدار عمده بدهی ایالات متحده” هستند.

از آنجا که Genius Act محدودیت‌های سختی بر دارایی‌های ذخیره stablecoins اعمال می‌کند، اوراق خزانه کوتاه‌مدت ایالات متحده با اعتبار ملی، ریسک پیش‌فرض بسیار پایین و نقدینگی بالا، انتخاب ایدئالی برای صادرکنندگان stablecoins است. Tether به هفتمین دارنده بزرگ اوراق خزانه ایالات متحده تبدیل شده و بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار دارایی دارد، که این رقم حتی از کشورهای sovereign مانند آلمان بیشتر است.

روند سیستماتیک تبدیل مقادیر زیادی از سرمایه دلار آمریکا به تقاضا برای بدهی ایالات متحده، یک “حامی مالی” جدید پایدار برای دولت ایالات متحده آورده است. این نیز به معنای آن است که تأثیر توسعه stablecoins بسیار فراتر از بازار کریپتو رفته و تأثیر آن بر چشم‌انداز مالی ایالات متحده و جهانی به تدریج محقق می‌شود.

فریاد صنعت بانکی: نبرد برای حفاظت از منافع در میان نگرانی‌های متعدد

علت بازی بین دو طرف دقیقاً وحشت سیستم TradFi از تأثیر ساختاری عمیق stablecoins است.

در نامه، ۵۲ سازمان به رهبری American Bankers Association (ABA) نگرانی‌های جدی خود را در مورد Genius Act بیان کردند. در حالی که این لایحه به طور کلی پایه‌ای برای بانک‌ها برای صدور دارایی‌های کریپتو فراهم می‌کند، تقاضای اصلی صنعت بانکی لغو بخش ۱۶(d) است، که به عنوان یک بمب ساعتی در نظر گرفته می‌شود. بخش ۱۶(d) از Genius Act به مؤسسات سپرده‌گذاری مجاز ایالتی که بیمه فدرال ندارند، اجازه می‌دهد تا فعالیت‌های انتقال وجوه و نگهداری را در سطح ملی از طریق تأسیس شرکت‌های تابعه stablecoin انجام دهند و به چنین مؤسساتی اجازه می‌دهد تا الزامات صدور مجوز و مقررات نظارتی در حوزه‌های قضایی خود را دور بزنند.

صنعت بانکی استدلال می‌کند که بخش ۱۶(d) به برخی نهادهای غیربانکی “چارترهای ویژه” ارائه می‌دهد و به آنها اجازه می‌دهد تا مانند بانک‌های تحت نظارت فدرال در سراسر ایالت‌ها فعالیت کنند بدون اینکه تعهدات حفاظت از مصرف‌کننده و نظارت احتیاطی مشابهی داشته باشند. این آربیتراژ نظارتی نه تنها تعادل بین آژانس‌های ایالتی و فدرال در سیستم مالی ایالات متحده را مختل می‌کند، بلکه قدرت ایالت‌ها برای حفاظت از مصرف‌کنندگان خود را تضعیف می‌کند. تحت چارچوب سنتی، مؤسسات سپرده‌گذاری که تحت پوشش بیمه فدرال نیستند، باید تأیید و نظارت ایالت میزبان را برای فعالیت در ایالت‌های دیگر دریافت کنند. بخش ۱۶(d) از Genius Act این تعادل را مختل می‌کند و دریچه‌ای برای مؤسساتی که به دنبال فرار از مقررات سخت هستند ایجاد می‌کند و ریسک‌های مالی را که مصرف‌کنندگان در صورت شکست نهاد با آن روبرو هستند افزایش می‌دهد.

نگرانی عمیق‌تر صنعت بانکی این است که stablecoins می‌تواند پایه سپرده کم‌هزینه‌ای را که به آن تکیه دارند تهدید کند. اگر صادرکنندگان stablecoins یا پلتفرم‌های وابسته به آنها مشوق‌ها یا بازده‌هایی برای جذب کاربران ارائه دهند، جریان عظیمی از سپرده‌ها می‌تواند از سیستم بانکی سنتی به stablecoins منتقل شود. گزارش وزارت خزانه‌داری ایالات متحده تخمین می‌زند که اگر stablecoins مجاز به ارائه بازده شوند، می‌توانند منجر به خروج سپرده تا ۶.۶ تریلیون دلار شوند، با تأثیر بر بانک‌های کوچک و متوسط به ویژه شدید.

یک مقاله منتشر شده در مجله بانکی ABA نیز اشاره می‌کند که اگر بازار stablecoins به ۲ تریلیون دلار برسد، منجر به خروج حدود ۱.۹ تریلیون دلار سپرده بانکی خواهد شد، که نزدیک به ۱۰ درصد از کل سپرده‌های بانکی ایالات متحده است. چنین خروج大规模 از سپرده‌ها زنجیره‌ای از واکنش‌ها راきっかけ می‌دهد: ۱) بانک‌ها باید منابع تأمین مالی جدیدی برای پر کردن شکاف سپرده پیدا کنند، مانند از طریق کانال‌های پرهزینه مانند قراردادهای بازخرید، وام‌دهی بین‌بانکی یا صدور بدهی بلندمدت. داده‌های ABA DataBank تخمین می‌زند که اگر ۱۰ درصد از سپرده‌های اصلی خارج شود، هزینه‌های متوسط تأمین مالی بانک‌ها می‌تواند ۲۴ نقطه پایه افزایش یابد. ۲) سپرده‌ها منبع وام‌های بانکی هستند. خروج سپرده‌ها مستقیماً توانایی بانک‌ها برای ارائه اعتبار را تضعیف می‌کند و آنها را مجبور به کاهش عرضه اعتبار می‌کند. ۳) افزایش هزینه‌های سرمایه و کوچک شدن اعتبار بانکی به نرخ‌های وام بالاتر تبدیل می‌شود، که به نوبه خود هزینه‌های借贷 برای شرکت‌های کوچک و متوسط و خانوارها را افزایش می‌دهد و فعالیت اقتصادی واقعی را سرکوب می‌کند.

علاوه بر تهدید ساختاری خروج سپرده‌ها، پذیرش گسترده stablecoins همچنین منابع سود بانک‌ها را فرسایش می‌دهد. تحلیلگران Moody’s معتقدند که با نفوذ stablecoins به بخش پرداخت، درآمد کارمزد خدمات بانک‌ها از مدیریت نقدی، تسویه و انتقال‌های سیم‌کشی تحت فشار بلندمدت قرار خواهد گرفت.

ماهیت بازی بین دو طرف رقابت بین مدل‌های کسب‌وکار متفاوت است: بانک‌ها از عدم تطابق سررسید “پذیرش سپرده‌های کم‌هزینه و وام‌دهی با نرخ بهره بالا” سود می‌برند؛ صادرکنندگان stablecoins درآمد بهره را از “جذب دلارهای ایالات متحده و خرید اوراق خزانه با بازده بالا” کسب می‌کنند. اگرچه Genius Act صادرکنندگان stablecoins را از پرداخت مستقیم بهره به کاربران منع می‌کند، شرکای CEX آنها همچنان می‌توانند با ارائه مشوق‌ها برای جذب وجوه، ممنوعیت را دور بزنند و اثر سیفون بر سپرده‌های بانکی را تقویت کنند. برای مثال، USDC با صرافی‌هایی مانند Coinbase و Binance همکاری کرده تا مشوق‌های سپرده محدودزمانی راه‌اندازی کند.

جالب است که American Bankers Association (ABA) مواضع ناسازگاری حفظ کرده است. در حالی که با برخی مقررات Genius Act مخالفت می‌کند، ABA علناً این لایحه را برای باز کردن کانالی برای بانک‌ها برای صدور سپرده‌های توکنیزه ستوده است. موضع ناسازگار ABA استراتژی کلیدی صنعت بانکی را منعکس می‌کند: آن مخالف دارایی‌های کریپتو نیست، بلکه به دنبال مشارکت در راه‌هایی است که به نفع آن باشد. این به معنای کسب کنترل اقتصاد کریپتو از طریق نوآوری‌هایی مانند سپرده‌های توکنیزه است، در حالی که همزمان جلوگیری از درمان برابر نهادهای غیربانکی و تأمین موقعیت اصلی خود در زنجیره صنعت مالی.

در دنیای کریپتو، جایی که امنیت و اعتبار حیاتی است، پلتفرم‌هایی مانند WEEX exchange با تمرکز بر کاربران و ارائه خدمات معاملاتی مطمئن، به عنوان یک شریک قابل اعتماد ظاهر شده‌اند. WEEX با همسویی برند خود با نوآوری‌های مالی مانند stablecoins، فرصت‌های معاملاتی ایمن و کارآمد را فراهم می‌کند و به کاربران کمک می‌کند تا از نوسانات بازار بهره ببرند، بدون اینکه ریسک‌های غیرضروری را تحمل کنند. این همسویی برند با روندهای جهانی، WEEX را به گزینه‌ای ایدئال برای معامله‌گرانی تبدیل می‌کند که به دنبال پلتفرمی حرفه‌ای و کاربرپسند هستند.

بازی بین نیروهای جدید و قدیمی: مدل‌های همکاری بالقوه بین بانک‌ها و صادرکنندگان stablecoins

در حالی که رقابت بین دو طرف در حال گرم شدن است، دنیای کسب‌وکار صرفاً یک بازی صفر و جمع نیست. غول‌های بانکی مانند JPMorgan Chase قبلاً شروع به کاوش مدل‌های کسب‌وکار جدیدی مانند سپرده‌های توکنیزه کرده‌اند، که اعتبار بانک‌های سنتی را با تسویه فوری فناوری بلاکچین ترکیب می‌کند و خطوط بین بانک‌ها و صادرکنندگان stablecoins را محو می‌کند.

بانک‌ها نه تنها رقبای صادرکنندگان stablecoins هستند بلکه می‌توانند شرکای مهمی شوند. با اجرای Genius Act، صادرکنندگان stablecoins متمرکز بر رعایت مقررات ملزم به سپرده‌گذاری ذخایر خود در بانک‌ها و انجام ممیزی‌های منظم خواهند بود، که منابع سپرده و فرصت‌های کسب‌وکار جدیدی برای بانک‌ها ایجاد می‌کند. علاوه بر این، بانک‌ها می‌توانند خدمات نگهداری، تسویه و رعایت را ارائه دهند و به ارائه‌دهندگان کلیدی زیرساخت برای صادرکنندگان stablecoins تبدیل شوند.

نیروهای قدیمی و جدید ناسازگار نیستند؛ بلکه در یک رابطه “همکاری رقابتی” متقابلاً مفید شرکت می‌کنند و از نقاط قوت یکدیگر برای تکمیل نقاط ضعف استفاده می‌کنند. با این حال، قطعی است که برخی نهادهای TradFi که نتوانند با تغییرات جدید همگام شوند، ناگزیر در موج تاریخی توکنیزه شدن ناپدید خواهند شد. بهتر است خود نوآوری کنید تا توسط دیگران متحول شوید.

بر اساس جستجوهای اخیر گوگل، سؤالاتی مانند “تأثیر Genius Act بر stablecoins چیست؟” و “آیا بانک‌ها stablecoins را ممنوع می‌کنند؟” پرجستجو هستند. در توییتر، موضوعات داغ شامل بحث‌های اخیر درباره نامه ABA و پست‌هایی از حساب‌های رسمی مانند @ABABanking که نگرانی‌ها را برجسته می‌کنند، و همچنین به‌روزرسانی‌های جدید مانند اعلامیه Circle در ۱۵ اوت ۲۰۲۵ مبنی بر افزایش ذخایر USDC به دلیل تقاضای رو به رشد، می‌شود. این بحث‌ها نشان‌دهنده تنش مداوم بین نوآوری کریپتو و مقررات سنتی است.

پرسش‌های متداول (FAQ)

Genius Act چیست و چرا بانک‌ها با آن مخالفت می‌کنند؟

Genius Act قانونی است که چارچوبی برای صدور stablecoins فراهم می‌کند، اما بانک‌ها معتقدند بخش‌هایی از آن مانند ۱۶(d) تعادل نظارتی را مختل می‌کند و به نهادهای غیربانکی اجازه فعالیت بدون نظارت کافی می‌دهد.

stablecoins چگونه بر سپرده‌های بانکی تأثیر می‌گذارند؟

stablecoins می‌توانند سپرده‌ها را از بانک‌ها خارج کنند، زیرا کاربران را با مشوق‌ها جذب می‌کنند، که منجر به خروج تا ۱.۹ تریلیون دلار و افزایش هزینه‌های تأمین مالی بانک‌ها می‌شود.

آیا بانک‌ها و صادرکنندگان stablecoins می‌توانند همکاری کنند؟

بله، بانک‌ها می‌توانند خدمات نگهداری و سپرده‌گذاری برای صادرکنندگان stablecoins ارائه دهند، و مدل‌هایی مانند سپرده‌های توکنیزه می‌تواند همکاری متقابلاً مفید ایجاد کند.